Menu główne:
Zadanie: Spotkanie z Sybirakiem Panem Jerzym Szymanowskim
„….Bo naród bez pamięci – przestaje być narodem…”
Marian Jonkajtys
(fr. wiersza pt: „Litania do Matki Boskiej”)
Dnia 22 września 2015 roku zrealizowaliśmy kolejne zadanie z Projektu „Wieczna Pamięć”. Licznie zgromadzona młodzież z Bursy Szkolnej Nr 1 w Łomży wraz z wychowawcami uczestniczyła w spotkaniu z Sybirakiem Panem Jerzym Szymanowskim.
Celem spotkania było zainteresowanie młodzieży historią Polski, utrwalanie prawdy historycznej o zesłaniach i zesłańcach na Sybir w XX wieku oraz oddanie hołdu i czci Sybirakom.
Na początku uroczystości wszyscy wspólnie odśpiewaliśmy Hymn Związku Sybiraków, a następnie Pan Jerzy Szymanowski pokrótce zinterpretował jego treść, po czym odczytując wiersz „Co to jest Syberia?” Mariana Jonkajtysa przedstawił rys historyczny Syberii – „historii polskich doznań martyrologicznych…”. Przypomniał, że gehenna Polaków rozpoczęła się 1 września 1939 roku, kiedy to Niemcy zaatakowali nas od zachodu, a 17 września 1939 roku Sowieci uderzyli od Wschodu, zmierzając do zagłady polskiego narodu. Świadczyły o tym wielkie deportacje: z 10 lutego, 13 kwietnia i 20 czerwca 1940 roku oraz z czerwca 1941, jak również mniejsze, które trwały do 1956 roku.
Następnie w oparciu o własne przeżycia i doświadczenia oraz wspomnienia najbliższych, przekazał nam wiedzę o tamtych czasach. Opowiadał o transporcie w bydlęcych wagonach, głodzie, chorobach, trudnych warunkach bytowania, ciężkiej katorżniczej pracy kobiet, mężczyzn, dzieci.
Ze wzruszeniem opowiadał o polskich dzieciach – małych Sybirakach, które umierały z głodu, zimna, chorób w czasie transportu czy w oblodzonych ziemiankach. O Matkach Sybiraczkach sponiewieranych głodem i pracą ponad siły, by ochronić swoje dzieci od śmierci głodowej i wynarodowienia. Szczególne wzruszenie budziło wspomnienie własnej matki, która wywieziona z Nim -
Podsumowując swoje wystąpienie Pan Szymanowski przeprowadził wśród młodzieży krótki konkurs wiedzy o deportacjach Polaków na Syberię, zwycięzcom wręczył pamiątki historyczne.
Na zakończenie życzył młodzieży życia w pokoju i realizacji swoich marzeń, prosząc jednocześnie, aby pielęgnowała pamięć o Sybirakach i wiedzę o tragicznych wydarzeniach przekazywała kolejnym pokoleniom.
Wychowankowie z szacunkiem podziękowali Gościowi za przybycie i świadectwo tułaczego życia, życząc dużo zdrowia na długie lata życia.
Pamięć o tragedii Sybiru winna być zawsze żywa!
Opracowała: Urszula Przesław